IMARC Group-ի վերջին զեկույցի համաձայն՝ Հնդկաստանի պարարտանյութերի արդյունաբերությունը գտնվում է ուժեղ աճի ուղու վրա, որի շրջանակներում շուկայի չափը, կանխատեսումների համաձայն, մինչև 2032 թվականը կհասնի 138 կրոր ռուփիի, իսկ 2024-2032 թվականներին՝ տարեկան բարդ աճի տեմպը (CAGR) կկազմի 4.2%: Այս աճը ընդգծում է ոլորտի կարևոր դերը Հնդկաստանում գյուղատնտեսական արտադրողականության և պարենային անվտանգության ապահովման գործում:
Գյուղատնտեսական պահանջարկի աճով և կառավարության ռազմավարական միջամտություններով պայմանավորված՝ Հնդկաստանի պարարտանյութերի շուկայի չափը 2023 թվականին կհասնի 942.1 կրոր ռուփիի: Պարարտանյութերի արտադրությունը 2024 ֆինանսական տարում հասել է 45.2 միլիոն տոննայի, ինչը արտացոլում է Պարարտանյութերի նախարարության քաղաքականության հաջողությունը:
Հնդկաստանը, որը Չինաստանից հետո աշխարհում մրգերի և բանջարեղենի երկրորդ խոշորագույն արտադրողն է, աջակցում է պարարտանյութերի արդյունաբերության աճին: Կառավարության նախաձեռնությունները, ինչպիսիք են կենտրոնական և նահանգային կառավարությունների կողմից իրականացվող ուղղակի եկամտի աջակցության ծրագրերը, նույնպես մեծացրել են ֆերմերների շարժունակությունը և մեծացրել պարարտանյութերի մեջ ներդրումներ կատարելու նրանց կարողությունը: PM-KISAN և PM-Garib Kalyan Yojana ծրագրերը ճանաչվել են ՄԱԿ-ի զարգացման ծրագրի կողմից՝ պարենային անվտանգության գործում իրենց ներդրման համար:
Աշխարհաքաղաքական իրավիճակը հետագայում ազդել է Հնդկաստանի պարարտանյութերի շուկայի վրա։ Կառավարությունը շեշտը դրել է հեղուկ նանոմիցեայի ներքին արտադրության վրա՝ պարարտանյութերի գները կայունացնելու նպատակով։ Նախարար Մանսուխ Մանդավիան հայտարարել է մինչև 2025 թվականը նանոհեղուկ միզեայի արտադրության գործարանների թիվը ինը-ից 13-ի հասցնելու ծրագրերի մասին։ Ակնկալվում է, որ գործարանները կարտադրեն նանոմասշտաբի միզեայի և դիամոնիումի ֆոսֆատի 440 միլիոն 500 մլ շիշ։
Համաձայն «Ատմանիրբհար Բհարատ» նախաձեռնության՝ Հնդկաստանի կախվածությունը պարարտանյութերի ներմուծումից զգալիորեն նվազել է։ 2024 ֆինանսական տարում միզանյութի ներմուծումը նվազել է 7%-ով, դիամոնիումի ֆոսֆատի ներմուծումը՝ 22%-ով, իսկ ազոտի, ֆոսֆորի և կալիումի ներմուծումը՝ 21%-ով։ Այս կրճատումը կարևոր քայլ է ինքնաբավության և տնտեսական դիմադրողականության ուղղությամբ։
Կառավարությունը պարտադրել է, որ սուբսիդավորված գյուղատնտեսական կարգի բոլոր միզանյութերի վրա քսվի 100% նիմի ծածկույթ՝ սննդանյութերի արդյունավետությունը բարելավելու, բերքատվությունը բարձրացնելու և հողի առողջությունը պահպանելու համար, միաժամանակ կանխելով միզանյութի ոչ գյուղատնտեսական նպատակներով շեղումը։
Հնդկաստանը նաև համաշխարհային առաջատար է դարձել նանոմասշտաբի գյուղատնտեսական միջոցների, այդ թվում՝ նանոպարարտանյութերի և միկրոէլեմենտների ոլորտում, որոնք նպաստում են շրջակա միջավայրի կայունությանը՝ առանց վնասելու բերքատվությանը։
Հնդկաստանի կառավարությունը նպատակ ունի 2025-26 թվականներին հասնել ինքնաբավության միզանյութի արտադրության ոլորտում՝ ավելացնելով տեղական նանոմիզանյութի արտադրությունը։
Բացի այդ, Paramparagat Krishi Vikas Yojana-ն (PKVY) խթանում է օրգանական գյուղատնտեսությունը՝ առաջարկելով 50,000 հեկտարի համար երեք տարվա ընթացքում, որից 31,000-ը ուղղակիորեն հատկացվում է ֆերմերներին օրգանական ներդրման համար: Օրգանական և կենսապարարտանյութերի պոտենցիալ շուկան շուտով ընդլայնվելու է:
Կլիմայի փոփոխությունը լուրջ մարտահրավերներ է առաջացնում, քանի որ կանխատեսվում է, որ ցորենի բերքատվությունը կնվազի 19.3 տոկոսով մինչև 2050 թվականը և 40 տոկոսով մինչև 2080 թվականը: Այս խնդիրը լուծելու համար Կայուն գյուղատնտեսության ազգային առաքելությունը (NMSA) իրականացնում է ռազմավարություններ՝ Հնդկաստանի գյուղատնտեսությունն ավելի դիմացկուն դարձնելու կլիմայի փոփոխության նկատմամբ:
Կառավարությունը նաև կենտրոնանում է Թարչելում, Ռամակունտանում, Գորախպուրում, Սինդրիում և Բալաունիում փակված պարարտանյութերի գործարանների վերականգնման և գյուղացիներին պարարտանյութերի հավասարակշռված օգտագործման, բերքի արտադրողականության և ծախսարդյունավետ սուբսիդավորված պարարտանյութերի առավելությունների վերաբերյալ կրթելու վրա։
Հրապարակման ժամանակը. Հունիս-03-2024